Ne sevdaydı sizin yaşadığınız
Hiç hesapsız
Sorgusuz ve bir o kadar da
Masum...
Sevdanız birdi
Yürekleriniz bir
Hoyrat bir el koparmıştı sizi
Kopamadınız, ayrılamadınız
Ama bir de olamadınız
Kerim severken Cemileydi
Cemile de Kerim...
Ama Kerim ile Cemile olamadınız...
Sizi ayıranlar ayırdı
Siz boynu bükük kaderi suçladınız
Sessiz çığlıklar göğe çıktı
Orada kaldı o büyük sevda
Kerimin sevdası yüreğinde kaldı
Kerimin Cemilesi olamadı Cemile
Artık Kerimin Kerimesiydi
Bundan böyle...
Kayıt Tarihi : 26.3.2007 10:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Duru bir sevdaydı onların sevdası...Bir olamadılar ama sevdadaki birlikleri hiç bozulmadı...Kerim hala Cemile...Cemile hala Kerim...
![Münire Çetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/26/kerim-ile-cemile.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!