Kerim ile Ali'nin ağıdı Elbistan Ağıtlar ...

Elbistan Ağıtlarından (Birinci Cilt, Sayfa 247) alınmıştır.

Kerim ile Alinin ağıdı

Ericek köyünden Resul Ömerin oğlu Ali ile Kerim Dolu yedikleri içtikleri ayrı giden, arkadaştan öte, iki sırdaş, iki dostturlar. O gün (02.01.1959) Kerim, Ericeke görmese duramadığı Alinin evine gelmiş, yenilmiş, içilmiş muhabbet edilmiştir. Kerim bir ara silahını çıkararak yağlar ve içinde kalan son mermiyi fark etmeyen Kerim, canı kadar çok sevdiği Aliyi vurur. Aldığı kurşun yarasıyla oracıkta vefat eden Aliyi gören Kerim panikler. Ne yapacağını bilemeyen Kerim, Malaçca köyünden olmasına rağmen Çardak köyüne (kasaba) doğru koşmaya başlar. Çünkü kardeşlerinin bir kısmı Çardakta ikamet etmektedir. Tombak köyüne geldiğinde arkasından gelen Ericekli köylülerden korunmak maksadıyla Tombakta bir eve sığınır. Sığındığı ev sahibi Kerimi içeri alır ve evin kapısını dışarıdan kilitler. Lakin bu sığınma Kerimi kurtaramaz. Kerimin sığındığı evin etrafını saran Ericekliler evin içerisinde yalnız olan Kerimi ateş altına alırlar. Yüz yüze gelindiğinde üç-beş adamın üstüne gelemeyeceği, gözünü daldan budaktan esirgemeyen Kerimi, galeyana gelen ve bir kısım hasetlerin de gayretiyle iradesizleşen kalabalık hiçbir canlının kendi cinsine reva görmeyeceği zulümlük ederek ölümüne sebep olur. Bu iki yiğidin aynı günde içler acısı şekilde ölümlerine, Akveren köyünden Halil oğlu Süleyman Dalın on bir yaşında yazdığı ağıt destan olur ve ederi yirmi beş kuruştan satılır. Süleyman Dal bakalım ne demiş:

Göksün kazasının Tombak köyünde