Varsın;
Derin çizgiler düşsün yüzüme
Dökülsün saçlarım, tel tel isterse
Yine de şükredelim, kıymet bilelim
Demiş, Adam…
Şaşkın gözlerle
Yok artık; Ay ışığında
Yıldızlı gecelerin ne parıltısı
Ne huzuru…
Nerede kaldı, gün ışığında
Gülen yüzlerde
Mutlu sabahların
Yüreğin; Mutlu iken
Yazar mı hiç
Ayrılıklara, kedere.
Ama, çekilmişsen derinliğine
Gömülmüşsen içindeki
Sessizliğine.
Hayat; Bir sınav bizlere
Ebemizin gong sesiyle başlar
Birinci gün gözler açılır
Sen dersin uzun bir Serüven’e
Ben derim zor bir Sınav’a…
Hergün yeni bir sayfa açılır
Kapanmaz zannetme
Hiç bir hesap,
Bir ihtimal burada
Uzarsa; Bil ki yarın
Orada…
Kâr sayma, günü kurtardım
İki dörtlük yazayım diyorum
Aşk ile, keyifli- efkârlı akşamıma
Birden Sen geliyorsun aklıma.
Coşuyor içim, yetmiyor iki dörtlük bana.
Keyif de, Aşk da, huzur da
Sen olup, oturuyorsun karşıma…
Yorgun bakıyor gözlerim
Uzansam da dokunamıyor ellerim,
Bir bağbozumu yaşıyor artık bedenim.
Mevsim güz, günler önemsiz
Tutunmak istesemde, boşluktayım bak,
Gözlerim kör, dilim lâl…
Ne sensiz yediğim
İki kap yemek,
Ne de içtiğim
İki duble mey,
Sesini işittiğim ân
Tattığım mutluluğu
Kaç gün batımı daha
Kan çanağına dönüşecek
Gözbebeklerimde,
Kaç sabah yokluğunda
Kuruyacak gözyaşlarım
Gözpınarlarımda…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!