Bir şey olmalı ve ben de buna dâhil olmalıyım.
Tekten varolan yahut kümülatif olanların tümünde olmadığımı hissediyorken bizim,
matematikte kesişen küme, kimyevi bir bağın en kuvvetli karbonlarından halk olduğumuzu,
ve bu bağlardan özel olarak,
ruh ile bağlı olan iki kişi olduğumuzu yalnızca ben anlıyorum.
Çiçekler açarken ses çıkarır mı kadın?
Meşru yahut gayrimeşrudur bu varoluş.
Ya arıdır vesile ya bir piç polen.
Kimse düşünmez açan çiçek rızasını.
Çiçekler açarken fıtratını bilir mi?
Bilse fıtratını insan bunu bilir mi?
Birkaç yokoluşun eşiğindeyken baktı adam yanına.
Her bir yokoluşun ayrı ayrı bakışlarıydı bunlar.
Bir teselli olmalıydı yok olmaktan geri çevirecek hayata.
Derin suları düşündü adam, boğuldu.
Bir kalın urgan düşündü, asıldı.
Bir mermi yarası şakaktan, vuruldu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!