Uykunun ılık yeli uzakta bir kar çiçeği, postalların altında ezilmiş
Sanki bir gül, kokusu yerinde ama bana tepeden tırnağa diken
Nasıl bir muamma bu, ne kaderin elinde bütün ipler, ne benim
Bir banliyö treninde savrulup geçen tanıdık bir çehre gibi
Sarı ışığı pencerenin, bir yılbaşı günü geçeceğim sokağından
Karda bir öksüz yaprak, bir de ayak izlerim kalacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!