Soluk bir gökyüzünün altında, Bir ağaç duruyor, tek başına. Ölü yapraklar dallarından düşüyor, Soğuk rüzgâr onu sarsıyor. Ağaç, yalnızlığın simgesidir bu ıssız manzarada. Kökleri toprağa sıkıca bağlı, ama ruhu özgür değil ne kadar uğraşsada.
Bir An
Geçiyor bir an,
Göz açıp kapayıncaya dek,
Yaşamın hızlı akışında kaybolan,
Ve geriye sadece anılar bırakan.
Gözlerinde kaybolan bir deniz var
Saçlarına düşen güneşle dans eden rüzgar
Bir kadının ışıltısı,şarkılara konu olan
Kalbindeki ateşi,gülümsemesinde saklayan
Gönlümde bir ağırlık çöküyor,
Sessizliği delen bir hüzün.
Her adımda karanlık büyüyor,
Kalbimdeki umut solgun.
Zamanın durduğu anlarda,
Elma yeşili gözlerinle baktığında,
Bir ressamın paletindeki en güzel renkleri hatırlatırsın.
Gözlerim seni takip eder, seni arar,
Sonsuz bir güzellikle, beni büyüleyen bir kadınsın.
Kelimelerim sınırlı, ne desem az gelir,
Gökyüzü karanlık,şehir sessiz sedasız,
Gecenin perdesi örtüyor her yanı,
Sokak lambaları tek tek yanıyor azar azar,
Gecenin sessizliğinde yankılanıyor adım sesleri.
Rüzgar esiyor hafiften dallarda,
Bakışların serinliği, su gibi akıyor içimde,
Aşkın şehrinde kaybolmuşum, sevdanla delicesine.
Gözlerim daldıkça uzaklara, sana erişmek için,
Yüreğimde çırpınan bir kuş gibi, özgürlük arzusu içinde.
Bir labirentin derin kuytusu,
kaybolmuş bir parmak izi,
her köşe, bir anıyı siler,
gözlerimdeki gölgeler gibi.
Bir ağaç, kökleri havada,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!