Gözlerin kadar anlamlı
Yüzünde alımlı kader
Odamızı aydınlatırız büyük şamdanlı
Yıldızlara adını koysam sırayla
Kaybolurum aklımla sayarsam
Dokunsam tenine elimle hiç sıkılmam
Koklasam boynunu inan bıkmam
Baksam sana saatlerce tıkanmam
Okşasam saçlarını asla utanmam
Tutsam elinden bir daha bırakmam
Yaklaşsam sana arkandan bilki korkurtmam
Seni çok aşağıladım
Kendimi o kadar çok sevdim ki
Etrafımdaki herkes böcekti
Benim için
Ezilen
Sevgim bana aitti
Kibrim ölümüm oldu, ve hırsımla
Kopup geldim Hellas’tan, ruhum ile.
Bıraktılar beni yeni kalbimle,
Buldum hakikati bu hâlim ile.
Kaldım hayran bu ölümlü yoluna;
Severdim buraları sen vardın
Sever miydin ben senin derdin
Esen rüzgar kıyıya vuran dalgalar haşin
Konuşamıyorum benim yerime bana konuş
Küçük önemsiz buruk duruş sana
Tanrı Dağları’ndan bir kurt iniyor,
Arkasına bakmadan gidiyor.
Milleti, budunu için sürüyor;
Altın Baş Mukan, bozkıra düşüyor.
Kutlu bir çınarın tohumu oldu,
Neredesin, adını unutamadığım?
Nerelerdesin, kalbimin ta kendisi?
Nerdesin, yerini bilip göremediğim?
Şu an, duygularımın sende yoğunlaştığı...
Yani kalbimde olduğu doğrudur.
Neredesin?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!