Kerem Misali Şiiri - İsmail Özabacı

Nereden bilirdim senden uzaklaşmanın
Hayattan,sevdadan uzaklaşmak olduğunu
Ne bilirdim,sensiz doğan hergünün sonunda
Karanlık kuyular olduğunu.
Yusuf misali bir ömür o kuyularda...

Sana veda ederken,
Tozu dumana katarak
Yıkılmış aslında hayaller
Ve ben bir ömür o enkazın altında...

Elveda derken sana
Bütün çiçekleri solmuş bahçemin
Kimi menekşeye ağlamış,kimi reyhana
Kimi de güle
Bir ömür,bülbül misali...

Ben bırakırken elini
Bütün güzel şiirler silinivermiş
Önce dizeler ayrılmış birbirinden
Sonra harfler bırakmış birbirinin elini.
Kaybolup gitmiş uyak da redif de
Ve bir ömür ölçüsüz yazılmış
Bütün şiirler Veli misali...

Ve öyle bir zaman gelmiş ki
Bir kardelen cesaretiyle
Çıkıvermiş enkazın altından
O büyük sevda.
Yusufa gün doğmuş
Mısıra sultan olmuş.
Gül, bülbüle yar olmuş.
Ve bütün şiirler aşkı anlatır olmuş
Bir ömür,Kerem misali...