Kerem Kaya Şiirleri - Şair Kerem Kaya

Yüce Tanrı yüzünü altından mı yaratmış,
Ansızın her bakmamda neden değerleniyor ?
Varlığı ve yokluğu sende mi kucaklamış ?
Nefsim senin karşında umarsız eğiliyor.

Basitçe yadsınamaz ulu ustanın işi,

Yapraklar dökülürken ardı sıra bu ömrün,
Çıkan bir ruh ardından bir beden devrilecek.
Bütün ömrün boyunca ne varsa şu gördüğün;
Her şey zaman içinde toprağa evrilecek.

Bir başka koşturarak doğuşuna her günün,

Bu o şehir midir? Hadis-i Şerife Mazhar,
Yoksa devletlere heyhat! Letal, mevt, intihar.
Zikymettir, biçilmez paha, mâden-i cevher,
Cihânda tek ve âlâdır bu şehr-i mücevher.
Lâkin ağyar Roma’ya, aklından geçer def et!
Visâl hülyâları içinde Han Sultan Mehmet.

Yüzün, hayatı görmemiş bir çocuğu andırıyordu
toy ve temiz
ve düşüncelerin de.
Olur olmadık şeyler düşünüyordun
Düşündük düşünmedik şeyler.
Sanıyordun oysa bir dert ki sende

içinde sen geçmeyen müziklerin
kulak zarlarımı tıngırdatmasına lüzum yok,
inan.

her insanın,
değmeyecek yollarda heba ettiği

Bize lazım olan namütenahi yürüyüş,
Belki de varlıktan yokluğa âni bir düşüş,
Biner gideriz limandan dört köşe tekneyle;
Kalır ardımızda tanıdık şamata, cümbüş.

Tik tak tik tak tik tak
Bütün fecr ve intibah bir tarlada ziraat;
Bir ben yeşermekteyim, bir de uykusuz saat.

Tik tak tik tak tik tak
Bütün emir ve icra bir diz çöküşte taat;