Gözlerimi kaşıdım.
Bir an buğulandılar,
Ama sonra sarstım kendimi.
Bazı mağazaların devasa peluş ayıları dikkatimi çeker.
Hayatımı rüşvet edip kendimi birine bıraksam mı?
Yırtılmış peluş ayıyı görsem de,
Peluşunu alıp gidiyorum.
Terkedilmiş binada yürüsem de,
İçindeki mermerlerle oradan ayrılıyorum.
Yüzümün ifadesiz günlerinde en çok,
İçim yanar.
Sebepsizce dolandığım günlerde ise,
Karşılanabilir bir yerim olamaz.
Dolana dolana içimde boğulan,
Tek kalan çocuk saklambaçta-
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!