Kerem Gibi Tüteceksin Şiiri - Nebi Ünler

KEREM GİBİ TÜTECEKSİN

Hava da yağmur kokusu
İçimde pusu korkusu…
Yollarım buzlu, aşikâr,
Dudak da tuzu, tortusu.

Uzakta dalgalı deniz,
Hasretle sarardı beniz…
Pek acı, tütünün zifti,
Tıkalı, düğümlü geniz.

Elin, belin sağlam amma
Dilin sivri, gel de yanma…
Herkes kendince yorumlar,
Şairliği kolay sanma.

Belli can da, biteceksin,
Kadehler de yiteceksin…
Yeminlerin kabul görmez,
Kerem gibi tüteceksin.

Bir hoş seda, sana fazla,
Kim bakar ki, sana hazla,
Güzel yağsa Gökyüzünden
Sana denir; moruk gazla.

Sanma sefa süreceksin,
Kanma, sevda göreceksin…
Gayrı sana teneşir hak
Günahınla, tüteceksin,

Yürek Yağmur, dağlayarak,
Unutulmaz, ağlayarak…
Tiryakisin, yalnızlığa,
Aksın lav’ın çağlayarak.

Adanasız, 23.02.15 – 05.24 Y.Yağmur