Kerem Eyle Şiiri - Tacettin Kızılboğa

gülümsemeler terketti şerha dudaklarımı
karanlıktan sesleniyorum
gölgelere
nerede yusuf
nerede çöl
nerede susamış o kervan

dillere pelesenk nağmeler
seslenir ölü zembile
kuyudan al gözlerini yusuf’un
ışık olur cihana,
belki de yol olur…

ürkme dilenen sokaklardan
gül yaprağında aradığın gözler
uçurumun başında durur annemin duası ile
yazgısı tufan muhacir kızı

sinem siper kirpiklerine
passız lal bakışların
eritir kekre düşleri
kerem eyle gözlerini
gidelim bu paslı şehirden

TajdinK. Aralık 2020 Ankara

Kerem Eyle -2

harflerin soluduğu suskunluk adın
elin elinde vurulmuş eline kelepçe
mecusi ateşi sarmalamış bedeni
kapıda iblisin askeri

külden allanmış perçemin
zemheri gül kuruttu avucumda
tarifsiz bir eylem tutuştu içimde
yanmaya azledildim serüvensiz bir limanda

anlamsız sitemlere karanfil taşıdım
haykırdım yüreğimde kırılan kadehleri.
tenhada döküldü beyit beyit feryadım
herkesten gizli, herşeyden elemli

ah kaç poyraz esip geçti yüzümü
birbilsen
kaybettim sana ulaşan yolları
bir aşabilsem hüzün faslını
lütfun, hüsran olur acılarıma

sıcak bir köz karası buharlaşır elimde
gözlerim maviliğinde eskir
haydi kalk, eyleme düşelim
bu yılışıklık yakışmaz bize.

kerem eyle gözlerini
gidelim bu paslı şehirden

TajdinK. Ocak 2021Ankara