Kerem Değilim Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Yine akkorlaştı bu karasevda yüreğimde,
Yine ateşler, alevler içinde kaldı dört bir yanım,
Dilimde yine ateş lezzeti,
Dudaklarımda yine kanımın tadı,
Kulakların duymamaya mı kararlı elkızı, ellerkızı
Feryadı?

Kerem değilim; dayanamam yanıp yanıp kül olmaya,
Mecnun değilim; ağır gelir bana çöllerin işkencesi,
Ferhat değilim; gürzler sallayamam kayaların bağrına,
Ben garipler garibiyim,
Yoksullar yoksuluyum,
Acizler aciziyim,
Giyip kuşandığım çul-çuval,
Yediğim-içtiğim zehir-zakkum,
Ömrüm; bir büyük sensizlikte prangalara vurulmuş
Mahkum.

İstesen bayramlara çevirirsin yaslarımı,
Kaldırıp bu karabasanları atabilirsin sırtımdan,
Acılarımı, sızılarımı dindirebilirsin.
Çünkü; bağlamışım başımı sana,
Vermişim ellerine yüreğimi,
Sana bükmüşüm bükülmeyen boynumu,
Bırakmışım kaderimi iki dudağının arasına,
Yüreğimin belki bir gün merhem olursun diye
Sevdasına.

(ELKIZI ELLERKIZI isimli Serbest Şiirler 'inden >49-50/100)