Ay doğunca şavkı vurur taşına,
Kerem geldi yirmi üç yaşına,
Nazar değmesin nur yüzüne, kara kaşına,
Kerem bizim gözümüz; aydınlatan güneşimiz!
Güneş doğar,ışık saçar her yana,
Kerem gerek her babaya,anaya,
Evlat sevgisinden içsinler kana kana,
Artanını saklasınlar gelecek zamana,
Kerem bizim gözümüz; gökteki yıldızımız!
Bahar gelince geri döner leylekler,
Açar çiçekler, papatyalar,laleler,
Uçuşur kuşlar,kırlangıçlar,kelebekler,
Her eve gerekli Kerem gibi Melekler,
Kerem bizim gözümüz; bereket pınarımız!
Güz gelince sararır,dökülür yapraklar,
Hüzünlenir,sessizliğe bürünür ağaçlar,
Böceklere,çekirdeklere kucak açar topraklar,
Yükseklerde yalnız uçar kartallar,
Kerem bizim nurumuz,Melek’tir evladımız!
(Didim-2004)
Hamdi ÖztürkKayıt Tarihi : 29.10.2007 09:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamdi Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/29/kerem-bizim-nurumuz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!