Kerem Babacan Şiirleri - Şair Kerem Babacan

Tutsan gitmezdim.kalirdim yaninda
hiçbirsey düşünmeden tereddüt etmeden cevabim evet olurdu
seninle huzurluyum her zaman
şu tek kişilik dünyamizda
sabirli olmamizi sevdim en çokta benim
biraz zaman istedin seneleri verdim,yazlar geçti,aylar geçti

Anilar canlaniyordu gözlerimde sanki sigara içiyordum da her dumani gözlerimi yakiyordu...oğuşturmaya başlardim gözlerim yillardan kalma bir yanlizliga sahid olurdu buda böyle bir gece olacak ansizin içimde bir sizi basladi.eski bir fotorafin beni bu kadar içerleyecegini düşünemezdim ama neden olmasin o resimden geriye senden kalan tek sey....dilerdim ki senden bana hersey kalsin sadece bir resim degil mululugun gülüşün yani seni tamamlayan hersey kendime hep sordum koca bir gün çaliş eve gel veya ne zaman yorulsan otursan bir yere yaktigin bir sigarada onun hayali...birakirmi birakmiyor...şimdi korkmaya baslimda hersey bitti tüm sevebilecegim insanlara aşik oldum aşki tek tarafli yasadim korkuyorum dedimya hani olurda hayalimde bir sevgili canlarin gece beni ziyarete gelen elini tumazsin öpemezsin öyle sana uzaktan uzaga bakar koşarsin kaybolur gitmezsşn surat yapar.şimdi ben bir hayali seviyorum.saclari up uzun hep taramak istemişim boyu ne benden ufak ne benden büyük hani bana yaklaşsa dudaklarim alninda patliyacak çok öptüm alnindan dalga geçerdim eger benle adam gibi öpüşmek istiyorsan altina tabura al diye çok kizardi hemen küserdi.gönlünü almak için bir palyaco olurdum..sonra barişirdik bir kaç demet güle sen güle bakardin sonra güler ya biz niçin küstük sana bi sarilirdim...nefesin tükenirdi dudaklarimda kalbim kalbime yaslanmiş geceden kalma bir sarhoş gönlüm desem çoktan kanatlanmiş sevda martilari bembeyaz gelinliğin gibi birde kefen gibi ölüm aramizda gezmeye basladiginda sehrimize karlar düşüyordu. hatirlamiyorum aylardan hangisi üşüyordun hafiften öksürmeler kabuslar.birden ellerimin arasindan kayboldun sen en sevdigin seyi yapiyordun düşen bembeyaz karlari seyrediyordun sonra yapacagin kardan adamin hayalini kuruyordun o gün kar hiç dinmedi hebire yağdi.senin serefine sende kar tanesi olacakmiydin topraga düştügünde eriyen
Bu rüyada şimdi bitecek günes sızmaya basladi odama kaç tane perde var biliyormusun? penceremde kat kat günes zorlasada her seferinde odamda dogmayi basaiyordu..işte ben böyle yasarken her gece söyle nasil kabullenirim gittigini benide alsaydinya giderken sana yük olmazdim 26 Haziran 2005 Pazar
By pinokyo kartanesi

Uykum birazdan gelir.sen aklima geldigin gibi
saat hiç şaşmaz on ikiye yirmi kala
koymundaki yanlizlik annemim ninnisi gibidir
koca adam oldum ama ne çare
uykuya direniyorum sana karşi koyamadigim için
ne zaman gözlerimi kapasam

Hani bazen insan yerinde duramaz illa birseyler yapacakya buda böyle bir pazar akşam oldu olacak evdeydim dişari çikmadim daha sana yazmiş oldugum bir şiir geldi aklima neden bilmem
Yaza merhaba demedikmi seninle,
yaz geldi şimdi gidiyor
veda edermiyiz yoksa gitsinmi kendi....
ne sen geldin veda etmeye nede yaz gitti aklimda heryer sicak heryer heryer
neden üstünde duruyorum bu kadar halen anlayamadim neden oysa bu kadar tutuklu kalmamaliydim sende biliyormusun sen hariç herkez kiskandi beni.......sevgimden mutlulugumdan herseyi sana saklamiştim sirada bekleyenler vardi... şimdi bunlari kim için yazdigimi bilmiyorum hayatima o kadar çok isimsiz sevda girdiki ben birene isim koysam digeri alinacakti bosver hepsi isimsiz kalsin zaten kimsede bilemez içimde gezen o yaramaz çoçugu birgün günes sadece benim için dogacak efet ben pencerimi açtigimda sevda sarkilari içeri dolacak ama sen halen uyuyor olacaksin dün aksamdan sonra yorgun bedenin halen yatakta.

birakirsa gidecegim...
senden gayri beni tutan yok burda
farzetki bir yaprak olayim
dalindan kopan kuruyunca
havada süzülen tüm gücü bittiginde yere düşen
ayaklar altinda çignenen