Kerbelaya Saplandım Şiiri - Radiye Diri

Yine uzaklara daldım
Ufukta takılı kaldım
Yine seni hep seni düşlüyorum
Bu şehir mi
Bu dünya mı desem
Dar geliyor bana

Sığamıyorum
Sığdıramıyorum kendimi hiç bir yere
Yanında yada yanımda olmak varken
Yine SEN/siz
Niye bensizsin ki
Canımı yakıyor
Yokluğun, uzaklığın
Güz yangısı hasretin dokunuyor yüreğime

Kokun değiyor
Burnumun direği sızlıyor
Gözlerimde hayalin
Ruhumda senin tinin geziniyor
Teslim oluyorum yokluğunda
Salt benliğime

Uyanıyorum çekiyorum gözlerimi
Ufkun en uçurumundan , alıyorum kendimi
Henüz çok erken
Sana anlatamadıklarım var çünkü
Hadi bul beni
Senli günlere dön geri
Gittin gideli yüzüm gülmüyor
Kerbelaya saplandım
Sızım dinmiyor