Kerbelada Ey Hüseyni Sevdam

Yüreği düşer sanki kerbela toprağına
Reyhanının acısı dolarken Ravzasına
Ey zalimler zalimi ey eli kırılası
O güllerin gülüne nasıl yaşattın yası

İki gülüydü onun iki eşsiz goncası
Hasanla hüseyini ümmete hatırası
Nasıl kıydılar nasıl ikigöz bebeğine
Kıyamet kopanadek bitmeyecek hiç yası

Şimdi aynı zulümün zalimliği sürerken
Fıratın kenarında yürek yine sususken
Kana kana içermi aşık fırattan suyu
Gönlümdeki hüseyin hâlâ suya hasretken

Tıpkı lav olur akar ateşi yüreğime
Ey hüseyni sevdam, in öyle bir derine
Ehlibeytin eliyle tutunurken tövbeye
Senden başka bir sevda girmesin yüreğime

Merhametle bakarken o ela gözlerinle
Sitem bile etmedin razıydın kaderine
İçin için yandında ümmet kurtulsun diye
Kimseyi terk etmedin ceddinin şerefinle

Essin fırtınaları essin çöl dıyarının
Kalmasın artık yerde Hüseynim senin kanın
Bu milletin sözü var sana aşkla varmaya
Hesabını soracak elbette kerbelanın