Kerbela perişan Beytullah suskun.
Arka saflar bon boş ön saflar baskın.
Kalpler mühürlenmiş suratlar askın.
Zan edersin hakkı bulan yok gibi
Hiddet şaha kalkmış çatar sabıra.
Beden pazarlanmış düşmüş nalbura.
Yüzlerin perdesi dönmüş kalbura.
Birde sırıtıyor yüzü ak gibi.
Gözlere çekilmiş bir kara perde.
Yarası yok düşmüş amansız derde.
Mertler muhtaç olmuş zalim namerde.
Karnı açtır bakan gözü tok gibi.
Adını koymuşlar medenyet çağı
Ne bir mekanı var nede otağı.
İnsanı mahf etmiş pıl hastalığı.
İnim,inim inler dedi çok gibi.
Birileri yapıp biri yıkıyor .
Umutlar yok olup hep kan akıyor
İnsan oğlu uyur gibi bakıyor.
Ciyere saplanmş keskin ok gibi.
Kayıt Tarihi : 20.1.2012 18:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!