Kerbela’nın Çöllerinde
Su kalmamış göllerinde
Hüseyin şehit oluyor
Zikrullah var dillerinde
Davet edip çağırdılar
Yoldan geri çevirdiler
Müminleri devirdiler
Hüseyin şehit oluyor
Yarı yolda durdular
Orda çadır kurdurdular
Müminleri vurdurdular
Hüseyin şehit oluyor
Gittiği yol nurlu yoldu
Allah'a hayırlı kuldu
Dedesi ezelden bildi
Hüseyin şehit oluyor
Üzüyorlar insi nası
Gönüllerde dinmez yası
Fatma anam hatırası
Hüseyin şehit oluyor
Acımadan at sürdüler
Çeşme başında gördüler
'O' bahadırı vurdular
Hüseyin şehit oluyor
Susuz koydular hünkârı
Hüseyin erenler yari
Muhammed'in gülizarı
Hüseyin şehit oluyor
Evliyaların sultanı
Düşman sarmış her bir yanı
Sulayan iki cihanı
Hüseyin şehit oluyor
Ağlarız biz derdimizden
Biliriz her ferdimizden
Yandı bağrımız derinden
Hüseyin şehit oluyor
Hazret Ali yadigârı
Gönüllere düştü narı
'O' cihanlar bahtiyarı
Hüseyin şehit oluyor
Muhammed'in gül koncası
Kim siler kalplerde pası
Yıkılmış güller dünyası
Hüseyin şehit oluyor
Ben yanmışım sende ağla
Aşkından ciğerin dağla
Onu yaktılar otağla
Hüseyin şehit oluyor
Mü’minlerin bağrıgâhı
Yerlerde kalır mı ahı
Evliyalar padişahı
Hüseyin şehit oluyor
Yanar gönlüm yanar ağlar
Düşmanları yolu bağlar
Kanı seller gibi çağlar
Hüseyin şehit oluyor
Vardığı yer çöl deryası
Yıktılar iman binası
Nerede Fatma anası
Hüseyin şehit oluyor
Ocaklarını yıktılar
Keyifle ona baktılar
Üstünde halay çektiler
Hüseyin şehit oluyor
Müminleri görecekti
Nasihatler verecekti
Muradına erecekti
Hüseyin şehit oluyor
İstedikleri olmadı
Aradığını bulmadı
Şehit ölmez o ölmedi
Hüseyin şehit oluyor
O büyük iman neferi
Yenilmez Allah'ın eri
Odur cennetler askeri
Hüseyin şehit oluyor
Rasülullah biliyordu
Şehit olacak diyordu
Kerbela olmuştu yurdu
Hüseyin şehit oluyor
Hüseyin’dir onun adı
Muhammed'den gelir tadı
Bize vacip onun yâdı
Hüseyin şehit oluyor
Çöllerde kurulmuş pusu
Kapatılmış su kuyusu
Allah için bir yudum su
Hüseyin şehit oluyor
Art niyetler sezilmez mi?
Hür olarak gezilmez mi?
Fatma anam üzülmez mi?
Hüseyin şehit oluyor
Ehli beyti bilen insan
Emanettir tendeki can
Boş yerlere döktüler kan
Hüseyin şehit oluyor
Kara haber yazılmaz mı?
Çölde kuyu kazılmaz mı?
Can kıyana kızılmaz mı?
Hüseyin şehit oluyor
Gönlümüzdeki erene
Cennet yurduna girene
Kan kustular su verene
Hüseyin şehit oluyor
Yazı yazan kalemleri
Ons ekiz bin âlemleri
Gezen Allah'ın erleri
Hüseyin şehit oluyor
Dua eden şu dilleri
Zalim kırılsın elleri
Fatma anamın gülleri
Hüseyin şehit oluyor
'O' bilirdi elemini
Etmiş aşkına yemini
Kanı ıslattı zemini
Hüseyin şehit oluyor
Kayıt Tarihi : 5.11.2008 13:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin hikayesi: Yer yüzünde her müslümanın olduğu gibi benim (şair Lokman BaL) de yüreğim aklım erdiğinden beri kan ağlar. Sevgili Peygamberimiz bize iki emanet bırakmıştı kur'an-ı kerim ve de ehli beyti bu iki emanete sımsıkı sarılmamız gerekiyordu...
Emeğiniz takdire değer, çok teşekürler gönderiyorum.
Tam puan ve de arşivime aldım...
Aynı kıymet için bir şiir de benden gelsin...
Saygılarımla
Beni Şah Hüseyn'e Götürün
Kerbela'da Fatma Ana kuzusu,
Yıllar beni Şah Hüseyn'e götürün.
Söyler kanım, canım, dilim arzusu,
Diller beni Şah Hüseyn'e götürün.
Ele, bele, dile sahip ulumuz,
Kutsalsın; Arş'a uzanır kolumuz,
Pir Hazret Ali'ye gider yolumuz,
Yollar beni Şah Hüseyn'e götürün.
Şehit etti Muaviye dölleri,
Su diye inler Ehl-i Beyt gülleri,
Tenim yakar Kerbela'nın çölleri,
Çöller beni Şah Hüseyn'e götürün.
İnledi kaç asır sazım telleri,
Deyiş söyler sevenlerin dilleri,
Meyve verir ağaçların dalları,
Dallar beni Şah Hüseyn'e götürün.
Çiçeksin sen arı olup konarım,
Var oldukça dünya seni anarım,
Hep aşkınla alev alev yanarım,
Küller beni Şah Hüseyn'e götürün.
Mülkünde tek vücut dara çevrildik,
Sevgisiyle semah dönüp savrulduk,
Kızgın Kerbela'da susuz kavrulduk,
Seller beni Şah Hüseyn'e götürün.
Der DOĞANİ su bulunur testimde,
Canlar hep bir; ayrım yok üst astında,
Saygı durur elim göğsüm üstünde,
Eller beni Şah Hüseyn'e götürün.
28.09.2008
İlyashacı Köyü
İsmail Doğan
TÜM YORUMLAR (1)