Kerbela'da Şiiri - Timur Teymurtaş

Can muhammedin züryetiydi,
Canı Allah'a feda idi,
İsmi imam hüseyindi,
Bir gül koptu Kerbela'da.

Bir damla su verilmiyordu,
Analar feryat ediyordu,
Bütün yollar tutuluyordu,
Bir gül koptu Kerbela'da.

Susuz dudakları çatlıyordu,
Mümbarek kalbi kırılıyordu,
Gül siması kana bulanıyordu,
Bir gül koptu Kerbela'da.

Gökte güneş sönüyordu,
Sanki kainat yıkılıyordu,
Hüseyin şehit ediliyordu,
Bir gül koptu Kerbela'da.

Kıyıldı peygamber gülüne,
Ümmet boğuldu hüznüne,
Melekler ağlıyordu hüseyine,
Bir gül koptu Kerbela'da.

Timur Teymurtaş (Hezexi)