Kerbelâ Olayı Şiiri - Cemalettin Turan

Bağrımı dağlarken, kor gibi elem
Kerbelâ’dan gelir, derin bir mâtem
Anladım ki şimdi, mâh-ı muharrem
Ehl-i beyt’e sonsuz, rahmetler olsun.

Dört yandan eserken, boğucu bir sam
Düşürdü kalplere, hudûdsuz bir gam
Yezid’le başladı, büyük katliam
Ehl-i beyt’e sonsuz, rahmetler olsun.

Hazreti Hüseyin, canların canı
Nasıl da kıydılar, döktüler kanı
Acı bir feryâd ki, sardı cihânı
Ehl-i beyt’e sonsuz, rahmetler olsun.

İmâm Hüseyin’i susuz koydular
Mübârek başına mızrak vurdular
Bedenini parça parça oydular
Ehl-i beyt’e sonsuz, rahmetler olsun.

Îmân erlerine, kıyan utansın
Küffârın ehlini, tutan utansın
Ebedî cehennem, nârında yansın
Ehl-i beyt’e sonsuz, rahmetler olsun.

Yetmiş iki îmân eriyle o ân
Şehâdete erdi, hepsi kahraman
Cennetine aldı, Hazreti Yezdân
Ehl-i beyt’e sonsuz, rahmetler olsun.

Asırlar geçse de dinmez bu acı
Her mü’min Yezid’e, karşı da’vâcı
İhlâsla sabırdır, derdin ilâcı
Ehl-i beyt’e sonsuz, rahmetler olsun.

Bir utanç meydânı, Kerbelâ çölü
Kurusun tükensin, Yezidler dölü
Şehitler diridir, sanmayın ölü
Ehl-i beyt’e sonsuz, rahmetler olsun.

Ehl-i beyt: Hâne halkı, aile; Hz.Peygamber'in
yakın akrabası.

NOT: Irak'ın Kufe kenti yakınlarındaki Kerbela Çölü'nde (miladi takvim) 10 Ekim 680'de Emevi Devleti'nin 2'nci halifesi Yezid bin Muaviye tarafından Hazreti Hüseyin ve ehl-i beytin şehit edilmesi, İslam tarihinde asırlardır dinmeyen bir acı olarak yer aldı.