Kerbelâ Şiiri - Abubekir Çavuş

Kerbelâ

Lanetli iblisin attığı düğüm
Yıllar yılı çözülmeyen kördüğüm
Gönül kazanında kaynayan güğüm
Ana yola çıkmaz taliye döndüm

Mecnûn toplayınca meclisi cemi
Leyla karanlığa yakınca şem'i
Hasan'ın elinden içince demi
Ateşi isteyen deliye döndüm

Bedenimden ağır sırtımdaki yük
Sevdalandım, derdim dağlardan büyük
Buzulla sinemde sönmeyen göyük
Yangınlarda pişen velîye döndüm

Dar ağacı, çölde kıpkızıl elâ
Yezit, başımıza getirdi belâ
Kalbimde yanan kor acı Kerbelâ
Pehlivandım ahu dilliye döndüm

Yamâni der çorak toprağı eşme
Suyu arıyorsan, yaramı deşme
Gözlerim Hüseyn'e kan akan çeşme
Şu dileyen Aslan Âli'ye döndüm

Ebubekir ÇAVUŞ ( Yamâni )

Kelimeler:
Göyük: Yanmış, yanık 2. Hastalığın yaptığı ateş
Elâ: Çölde yetişen bir ağaç