Kerbela Şiiri - Kanber İhsan Öcel

Sana döndürdüm yüzümü
Tutarım kutsal sözünü
Kıbleye verdim özümü
Kerbela da şahım gitti

Nasıl gitti koca Ali
Evlatları torunları
Yürü dedi yezit soyu
Karı kızı üryan etti

Hasan Hüseyin di sade
Küfa şehri biat etti
Yezid Suriye den çıktı
Şehri birbirine kattı

Çevirdiler yolumuzdan
Tuz geldi burnumuzdan
Fırat nehri uzvumuzdan
Kana döndü akar şimdi

Alim Allah Alim Allah
Bismişahı Allah Allah
Allah ya Allah ya Allah
Kıblem sensin benimde şah

Muhammet Mustafa Ali
Torunuydu her ikisi
Yezid buna nasıl kıydı
Kesti başı nar eyledi

Küffa ya bir korku saldı
Kesik başı ele aldı
Döndü döndü top oynadı
Babasına övünç oldu

Hatıratım tarihtendir
Ey müminler duyun beni
Nesim yi yüzen diller
Kime verdi hesabını

Sözüm kendime yüzüm / insana dönük
Elim sana yüreğim / insana açık
Kulum bende senin gibi
Suya himmet suya hürmet
Su vermek bizde ibadet

Benim için ilk kez bir deneme türüdür.
Kanber İhsan Öcel
Günümüz koşullarında okunması gereken ve Hüseyin olabilen canlara