Ey Kerbelâ!
Ümmeti! Ümmeti! Diyen Nebi'nin,
Canının canını aldın Kerbelâ;
Kanını içseydin Yezit gibinin,
Çöl değil şuânda güldün Kerbelâ..
Seni de kirletti Yezit dölleri,
Âhlarınla geçtin diğer çölleri,
Ehli Beyt kanından tattın gölleri,
Vefâsızlık nedir bildin Kerbelâ..
Mazlûm feryâtları Hakk'a ulaştı,
Sînene mukâddes kanlar bulaştı,
Göğsümde nefesler nice Hû'laştı,
Gözlerimde damla oldun Kerbelâ..
Belli ki çok ağır bir yük taşırsın,
Seni gören 'Nasıl!' deyip şaşırsın,
Muharremin onu yaram kaşırsın,
Bağrımı habire deldin Kerbelâ..
Tarsûsî ne zaman içse soğuk su,
Hüseyin'i anıp çekmektedir Hû!
Emânete değil mi ihânet bu?
Ümmeti mâlesef böldün Kerbelâ..
"Adem KAÇAR - 27/04/2019"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 28.4.2019 10:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kerbelâ'da olsaydık Yezit'e karşı Hz. Hüseyin'in yanında dururduk diyenlerin sözlerinin samimiyetini öğrenmek için haksızlığa tavırlarına bakın! Hüseyin hakkı, adâleti temsil ediyordu zirâ; bugün hakkı, hukuku savunmaktan çekinenler, emin olun o günde Ehli Beyt'i satardı..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!