Birlik-dirlik-beraberlik durağı konmalı adı,
İçimizde hep vardır Yezit’in birkaç evladı…
Bilen düşman durur mu? Hemen ele aldı;
Onun için Yezit ölmedi, içimizde fesat kaldı.
Allahımız-Peygamberimiz bir, Ali emanet,
İçimizden kim eder ki emanete, hıyanet?
Kimimiz Ali, Mehmetali, kimimiz bayramali,
Yezit ismi duymadım, olsa da Yezit gibi lanet.
Alevi-Sünni dendi, din yerine kondu adeta,
Halbuki, yeryüzü ibadethane, kubbe bahane,
Birliği çağrıştırmalı, ayrılığı değil Kerbela,
Canlar birikte dirlik bulalım, olalım bir hane
Kayıt Tarihi : 10.4.2017 03:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turan Yükseloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/10/kerbela-67.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!