Kerb Şiiri - Occo Mahabad 2

Awirên ku bi firê bikevin
Bi baskşikestî diketin erdên min
Min dîdit ku
Paleya herî xedar
Dasa devê te bû
Bê poşmanî
Bê westan
Genimê dilê min diçand…
Ramûsanên ku li rêya min bisekinin
Qedexe û heram bûn
Di nava boxçika dilê min de
Ji xeynî kerban
Şadiyek nedihat dîtin…
Nanê tisî bû kenên te
Dişibiyan moriyên ber gorê
Her tim
Asê dima çîroka evîna me
Bi kuştina hêviyên nû ve…
Hêrsên te yên pûç dicûyam
Serê sibehê
Bi janên xwîngirtî
Bi kelegirî, destvala…
Serê şevê
Bi bêzariyan, bêwext…
Hest û peyvên riziyayî
Ji kevirekî girantir dibû li ser pişta min
Te tasek ava jehrî dida
Goştê canê min
Bi “kerem bike”yan
Min hîs dikir ku
Bextê min ê
Di nava êşên te de bigevize, biherime
Êşên min ê
Bi heywaxan bigihîje qata heftan
Êdî nanivîsim
Pênûs jî naxwaze
Serê birînan bixurîne
De -kerem bike-
Ji cihê mayî
Goştê canê min bixwe…
Helbest:Occo Mahabad