Gitmekle kalmak arası gibi bir şeydim
Bir yol kenarında,
Köşe başındaki lambanın ışığı gagalıyordu
Yağmurdan yaşlanmış kaldırımın
Serçe parmağını.
Birden bir martı belirdi başımda,
Merhaba dedi, merhaba
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
O gidiş kapıp beni götürürse
Ne olurdu Kerata’ya
değişik bir şiir olmuş
bırak ne olursa olsun kerataya :))
Kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta