Kainatın Rüzgarı
Nihal’im, rüzgarın içinde yürürken seni görüyorum,
Kainatın nefesiyle savrulan yapraklar gibi,
Her dokunuşun, ateşin sıcaklığıyla üşüyen ruhumu ısıtıyor.
Sen geçerken, su gibi akıyor zaman;
Ve ben, her damlada senin adını duyuyorum sessizlikle.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta