Kainatın Rüzgarı
Nihal’im, rüzgarın içinde yürürken seni görüyorum,
Kainatın nefesiyle savrulan yapraklar gibi,
Her dokunuşun, ateşin sıcaklığıyla üşüyen ruhumu ısıtıyor.
Sen geçerken, su gibi akıyor zaman;
Ve ben, her damlada senin adını duyuyorum sessizlikle.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta