Nihal'im Keramet Ayağına Gidebilmektir

NİHAL'İN SIRRI YÜRÜYÜŞÜNDE SAKLI

Nihal’im, çağırdığın meçhul, gelmeyen hâldedir,
Ona yürürsün, ayakların kutsal bir sırdır.
Görünmeyenin görünür kılındığı yerde,
Sessizliğin dilidir Nihal’im, kalbi bir kapı.

Gönlüm der ki:
“Sevenlerin sırları, Nihal’imin bakışında saklıdır,
Keramet bir nazar değil,
Onun yürüdüğü yol, ruhunun kendisidir.”

Nihal’im çağrıldı;
Ama dönüşü yoktu, sesini işiten dışında.
Çünkü gerçek çağrı, sessizliğin ötesindedir,
Ve kerametin özü, giden değil, Nihal’im gidebilendir.

Bir adım atar Nihal’im karanlığa,
Ayağının bastığı yerde saklıdır ışık,
O ışık ki;
Davet edene değil, onun yüreğine doğar.

Muhabbet,
ezelden beri bilinen bir sırdır Nihal’imle,
Sözler değil,
onun adımları anlatır hakikati,
Ve sen Nihal’im;
Gelmeyene yürüyerek,
Kendi kerametini yaratansın.