Kerahet Vakti Şiiri - Fatih Erbaş

Gittiğin o yorgun akşamdan beri,
Her gece ben hasretteyim sevgili.
Gelmiyor ki bir teselli haberi,
Hep hüzün, hep kasvetteyim sevgili.

Kavuşmak, bilmem ki hangi bahara,
Gömdüm ümidimi, artık mezara,
Yolculuk var, ulaşılmaz diyara,
Sen yoksun ya gurbetteyim sevgili.

Güneşimdin, şimdi her günüm zindan,
Sözlerin, gözlerin, her şeyin yalan,
Bir damla gözyaşı kaldı ardından,
Sensizliğe nefretteyim sevgili.

Senin aşkın gün batana kadarmış,
Kaderimde sensiz ölmek de varmış,
Aşk bu ya illaki biri yanarmış,
Yakışınla rahmetteyim sevgili.

Istıraptan başka ne kaldı bana,
Ey vefasız yarim, gelme boşuna,
Gün battı cevap bekleme duana,
Ki vakt-i kerahetteyim sevgili.

(17.10.11 / Sivas)