Kepazelik Dile Düştü Şiiri - Yılmaz Hüsrev

Kepazelik dile düştü
Alan memnun, veren memnun
Utanmaz oldu insanlar
Yiyen memnun, çalan memnun

Yalan dolan, fitne fesat
Al rüşveti sırt üstü yat
Her şey kötü, her şey berbat
Giden memnun, kalkan memnun

Adalet düşmüş pazara
İyiler gitmiş mezara
Susmuş hep fakir fukara
Açlar memnun, toklar memnun

Baskı, zulüm, kin ve nefret
Suçlu olduk bizler fert fert
Herkese kırmız bir kart
Alan memnun, veren memnun

Baba, ana… çoluk çocuk
Birbirimize el olduk
Toplumca sınıfta kaldık
Kalan memnun, halen memnun!

Amir memnun, işçi yorgun
Çaresiz benizler solgun
Edepsizler olmuş olgun
Amir memnun, memur memnun

Her şey olmuş para ve pul
Para kral… İnsan da kul
O ne dese hepsi kabul…
Diyen memnun, yiyen memnun

Raflarda kirlendi yasa
İnsanlarda binbir tasa
Bizlerde oyuncak maşa
Yanan memnun, çalan memnun

İMF’den al parayı
Kapat açılan yarayı
Kim düşünür fukarayı
Fakir memnun, zengin memnun

Yorulduk hergün yatmaktan
Zehri bal gibi tatmaktan
Mazluma hava atmaktan
Tutan memnun, atan memnun