Kepaze Şiiri - Abbas Paksoy

KEPAZE
Safsın, tam yirmi dört ayarsın.
Sırtını, başını soyarsın.
Senin gibilere uyarsın.
Kepaze, kepaze, kepaze,
El âleme oldun, kepaze.

Hasiyet şerefi, unuttun.
Haramı, lokma lokma yuttun.
Kendini boşuna, avuttun.
Kepaze, kepaze, kepaze,
El âleme oldun, kepaze.

Şer, bela saçarsın çevrene.
Lanetle bakarlar, çehrene.
Yüzüne tükürdüler, gene.
Kepaze, kepaze, kepaze, El âleme oldun, kepaze.

Yenik düştün, kötü nefsine.
Durman, davet verin evsine.
Yağlı güreşin, döne döne.
Kepaze, kepaze, kepaze,
El âleme oldun, kepaze.

Bırak, paksoy’un yakasını.
İstemem, kötünün cakasını.
Kirletmem, gönül takasını.
Kepaze, kepaze, kepaze,
El âleme oldun, kepaze.