kent ışıklarını yakar
kent ışıklarını yakar, ama hep
karanlıkta kalır martıların çığlıkları
sise batmış
çığlıkları
En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Devamını Oku
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Lan bi ucunda ustura ağzında yaşayan ben
sekiz kez postu deldirmiş,iki kez ölümden dönmüş ben
kargalar yüz küsur yıl,kelebekler iki gün yaşıyo
Eğer senin adaletin buysa yaşamıyorum ben bu hayatı!
Şimdi Görelim Bakalım Bide Öteki Tarafı...!
artık arıtık değil cümlelerimiz nefretten
insan oluyoruz çocukluktan çıkıp usullacık
sen senli bir vapura
ben benli bir ayaza doğru
insan oluyoruz
ne gelir ki elden başka
mM..
biraz lodos iyi gelir bu şiirin dumanına..
mM..
şiir formunda gözlem..
tuzu eksik..
haddinden fazla şiir sosuna bulanmışlığıyla lezzetsizliğini kapatmaya çalışan şiir..besleyici değil..sadece lezzetli..ama lezzeti kendinden değil sosundan menkul..
patlıcan gibi şiir..
@..
BU ŞİİRİN BAŞLIĞI EKSİK YAZILMIŞ!
Kalem ustası Emirhan Oğuz'un 1986'da yazdığı bir şiirdir bu. Başlığı ise 'KENTTE İLK LİMAN AKŞAMI'dır.
Anlam adına, yarım kalan dizeyi de tamamlayayım:
'kent ışıklarını yakar, ama hep /
karanlıkta kalır mendireğin dalgaları.../...'
(Devamını yazamayacağım, çünkü oldukça uzun bir şiirdir.)
Ve şöyle biter:
'kent ışıklarını yakar, ama hep /
karanlığın büyüsüyle kalır /
yitik sevda akşamları.../...'
Bu şiir ile ilgili 25 tane yorum bulunmakta