Kentte akşam üstü mahşeri bir kalabalık vardı.
İnsanlar başını kaldırsa-
Göğün asık suratını görürlerdi.
Ama hepsinin başı yerdeydi..
Buradan gitmesi için ayaklarıma yalvardım.
Kalbimde inançlarım yanıyordu.
Kentteki telaş ve gürültü,
Vitrindeki mankenleri utandırıyordu.
Kalbimde inançlarım yanıyordu.
İnançlar gerçekleri uyandırıyordu.
İnsanların lakayt lığı -
Arkası kesilmeyen kahkahaları.
Boş vermişlikleri
Bir beni.
Birde ölüm kentindeki heykelleri utandırıyordu...
Cemil İleri
Kayıt Tarihi : 26.8.2019 13:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cemil İleri](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/08/26/kentte-aksam-ustu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!