Kentsiz Ve Caddesiz Şiiri - Hüsnü Avcı

Dünyaya baktığım pencerem olmadın hiç,
Sen benim dünyaya bakış açımdın...
Şimdilerde, yokluğun kadar büyük dünyama
Kör gözlerimle bakıyorum.

Ve hep tek mevsimi sonbaharı yaşıyorum,
Sensizliğim kadar sessiz bir dünya burası,
Yağmurları gözlerimden, karanlığı yüreğimden gelen bir âlem…

Güneşini gözlerinde, baharlarını saçlarında,
Rüzgarlarını nefesinde kaybetmiş, yokluğun kadar büyük,
Ardında kalanlar kadar virane bir dünya…

Girmeye kalkanın, karanlıklara çarptığı
Görmedikleri ateşte yandığı,
Soluksuz, sahipsiz kaldığı,
Kocaman bir boşlukta çığlıklarıyla yüzleştiği bir dünya burası…

Kentsiz, caddesiz…