Kentli kadın Şiiri - Ömer Şancı

Güvercinleri sevme modasına uydu uyalı,
Rüyalarına hiçbir kedinin girmediğini,
Anlatıyor kentli kadın.
Ve kentli kadın hiç bakire kalamadı.
Benim asıl derdim,
Kaldırımlara izmarit atan delilerin,
Neden aşk atmadığı.
Ankaralı kadınların her biri,
Bir türlü bulamadı sevdasını,
Ucuz öpüşlü dalgalanmalarda,
Ne sevdi,
Ne sevildi.
Herkesin herkesi öptüğü sokaklarda,
Gözlerimi koyacak yer bulamıyorum.
Oysa benim bildiğim,
Rakıya su kondu mu,
Mosmor olur dudakları.
Kentli kadınların.
Bu gece meze olarak,
Birkaç şiir ayırdık.
Yanında tuzlu leblebi,
Ve az kullanılmış renksiz dudaklar.
Yok bakışları masalara düşen,
Hiçbir yüzde ben yokum.