Kentleşen yalnızlığım,
Kabul etmiyor ıssız doğayı.
Yeterince yalnızım,
Daha da sıkıyor
Issız ovalar.
Firar etmek istediğimde herkesgibiliğe;
Tombul bir bebek gibi,
Kalabalık caddeler, emiverir yalnızlığımı.
Kayıt Tarihi : 1.12.2019 21:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!