Kentlerin Dilinde Fakirlik Var mı ..!

Işıksız bir akşam vaktidir,
Şehirde ışıklar boyun eğmiştir,
Unutulmuş hüzünlere.
Yakılmış bir kitabın külleri arasına,
Ve eski kenar mahallerinin sel altındalığına,
Sıkışmış bir özlemdir şiirim.
Benim kızgınlığımda,
Sevdamı besleyeceğim yeşil dağlarım olmadı ki.!
Anca yükü ağır büyük kentlerin,
Köprü altlarına kafiyeli meşiyeler dizmekle geçti gençliğim.
Sarı tütün tadını bilmem.
Sakallarımda eski efsanelerin rengi yoktur.
Sakallarıma saplanmıştır,
Markalı cıgaraların silik kokusu.
Ne çok karşı duyduk oysa,
Bu lanetli kentlerde,
Havari çığlıklarımızla zamana.
Ve bilmiyorduk zaman,
Yapışmıştı küflü bardaklarla ellerimize.
Nil Nehri’nde kutsal yağmurlara yatmalıydık.
Ya da gelen güne selam durmalıydık..,
Çiyaye Munzur’un serinliğinde.
Bilmiyorduk..!
Gözlerimiz
..........
..........