Kentinde Ölmek İsterim (Deneme)

Kentinde ölmek isterim..
Şehrimde yaşayacağıma...

Kilitledikçe ben, bir sürü kapı açıldı, hangisine gireceğimi bilemeden bir ney sesi.. Gizl/li Zamanların odalarında buldum kendimi.. Neyzen üflüyor... Utançlarım geri gidiyor kentinin son çkış kapısından ve ben yüreğimi kapına koydum kulaklarımla dinliyorum Seni... Seni dinlerken her azam kulağım oldu... Dudaklarımdaki harfleri önce kelim/eleştir.. Sonra cümleleştir ve bitmeyen bir hikaye oluştur..

Ansızın bastıran korkularım, bazen kendime bile bakmaktan korkarken Sana bakmaya cesaret gösterirdim.. Korkaklığım şehrini yaşatırdı, beni ise öldürürdü... Şehrinde ölmek ne güzeldi.. Sen ağlatırdın beni... Şehrin sokakları yankılanırdı.. Ses olurdu, türkü olurdu kentinde.. Şehir yaşardı, ben ağlardım...

Herkes geç kaldığı kadar erken varırken Hayata, Ben çok geç kaldım Şehrine,.. Erken geldiysem de.. Yetem/edem/edim.. Az geldim, Geç geldim...

Hüzünle yanaşan istasyoınlar, anlaşmış gibi şimdi sevinçle ayrılıyor... Şimdi Sen çek içine Beni.. Doğayım yeniden ve bu sefer geç kalmayayım son trene.. Şehrine gelecek son trene...

Aşka bulanmak, Aşık olmak ve Kalbimin sahibini bulmak bu kentte. Şimdi geldim ya erken doğdum kentine.. Güneş gibi... Gün gibi.. Ortadayım işte.... Tam kentinin meydanında.. Şimdi burdayım işte.. Başka dünyalarda değiliz... Senin şehrine de geldim.. En kanayan yaralarımın kabukları bir bir dökülüyor, gömdüm hepsini.. Seninle ritmik bir ömür yaşamalıyım şimdi.. Kilitlenecek kapı kalmamalı.. Tüm kapılar açık ve yüreğin yüreğimin yanında olmalı...

Sana varabilmek için koskoca bir ömür aştım.. Şİmdi kentinde ölüyüm.. Şehrin yaşadıkça ben ölüyüm..

.......................

(İkiŞubatİkiBinOnBir-00:57)