Kentin Yürek Çarpıntısı-yoksulluk-

Yetmiyor sarı alevin çabası
gökyüzünün siyah soluğunu dağıtmaya
yürüyor çıplak ayaklar yoksulluğun bulvarlarında
isimsiz gölgeler düşüyor güz yapraklarından
kazınırken mideler açlık sınırında
uçuşuyor müjdeler rüzgârlarda
savruluyor çöp sofraları pazarlarda
çaresizlik kentin yürek çarpıntısında
umudun kırık tellerinde akortsuz sesler
duyun sesimizi duyun sesimizi
koca bir ülkenin sağır duvarları
yola gidiyoruz yola boş dönüyoruz eve
üstümüzde ağır faturalar
mutfaklarda ıslık çalan kara fatmalar
cirit atıyor fareler...
yorulduk yorulduk yok gücümüz
temiz düzenli sağlıklı yaşam
utancıyla terkediyor güneş karanlıkları
çocuklar okula gidecek çocuklar yalnız
boş erzak çantaları yok gıdaları
yetmiyor sosyal askılar
icralık dosyalar
hacizler kelepçeleniyor mapus kapılarında
çalışmak perdeliyor yoksulluğu
yoksulluk kum piramitleri
yıkıldı yıkılacak
bu zalim düzenin üstüne
inecek bir deprem gibi
çürümüş bu köhne sistemin temellerine...

Ahmet TIĞLI 13.11.2024