Kentin Yalnız Işıkları

Her zaman yalnızdır
Işıltılı kentin ışıkları,
Uykusuzluğa tutsaktır gözler!
Yalnızlık ürpertici,
Buz keser uçuşan gri düşler;
Yerlere düşer
Yıldızlar sönmeden önce…

Rotasından çıkar gerçekler,
Yalancı masalları yaşar
Bir avuç haramzade,
Çalarlar gündüzleri
Yoksulların nasırlı avuçlarından
Hüküm giydirirler geceye!
Önce düş kurdururlar yaşama dair
Sonra
Kör eder gözlerini kentin yalnız ışıklarının
Sahte ışıltıları…

Yalnızdır gri düşler,
Düşleyenler yalnızlığa hükümlü,
Boyunları kıldan incedir
Kara yazgılarının karşısında…
Ve yalnızdır kentin ışıkları,
Yalnızlık ürpertici…

Işıltılı gecelerin yalnızlığında
Şampanyalar patlatılır,
Şerefe kalkar kadehler,
Onlara göre değildir vatan sevgisi!
Dağda gezen kurt olmaktan yeğdir
Kapıda bağlı semiz köpek olmak!

Kentin yalnız gecelerinin
Işıltılı alemlerinde,
Türküler kurşunlanır,
Turnalar kanatlarından vurulur,
Ağıtlarla alay edercesine;
Boş vermişliğin
Erotik şarkıları yudumlanır
Kanlı kadehlerde...
Ve yine her zaman yalnızdır
Kentin ışıkları…
Işıltıları yalancı..!