Kentin ortasında yalnız adımlar
Yüzüme vuran kar tanesi
Hüzünlü
Ölüm gibi beyaz
Sokakta iki yaramaz çoçuk
Bir düş geçtim yanlarından
Mutluydular
Öyle küçük...
Usulca okşadım çoçukluğumu
Masallarımı büyüttüm.
sessizliği yürüdüm mavi.
Kayıt Tarihi : 3.2.2009 19:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ankara kış
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!