Kentin Işıkları Şiiri - Mahmut Karahan

Bir kentin sokak çocuğudur
Gece lambaları
Öksüz düşer geceye
Yağmur üstünde ağırlaşır
Sokak çocuklarının
Taşıyamaz yamalı pantolonlar
Sokak çocuklarını
Su ağırlaştırır insanı
Paçalarını sıvar girerken
Hayat denilen
Çoşkun bir dereye
Yanakları ıslanmasın diye
Sıvar göz yaşlarını
Göz dokunur insana
Ağırdır göz yaşları
Ağır bir sevi işçiliği
Süzülür oyar yanaklarını
Alınlarındaki derin çizgiler ondan
Buseler alllık kırmızı yanaklarına
Rüzgar bırakır sokağa
Titrek lambaları
Sokakta bir adım
Sağına soluna düşer
Gölge olur
Sokak ateşi
Bir karartı oluşur yanı başımda
Karartı ben
Önümde gölgem
Sağımda sen solumda
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Sokağa düşen yağmur birikintileri