Kentimi Seviyorum Şiiri - Alev Yavuz

Sabahlarını hep severim bu kentin
lambaları söndümü sokakların bir bir
kaldırım taşlarında telaşlı adımlarla
işe giden insanlar sokaklara çıkar
yorgun bedenlerini sürükler gibiler
yeni başlayan günün bereketine doğru
ama yüzlerinde meraklı bir müjde bekleyişi
gözlerinde bir tatlı parıltı
emeklerinin karşılığı
sanki ekmek arası iki lokma da sevgi.

Derken satıcılar çıkar sokağa
ürünlerine eklemişler birde yürek sancısı
meraklı bakışlarla yoklarlar balkonları
gördülermi bir insan
başlarlar bağırmaya iki şey satmak için
Keyifle seyre dalarım bu emek kavgasını

Trafik yoğunlaşır
bütün dört tekerliler
binbir renklere bürünüp oraya buraya koşuşturur.
Ayaklanır kentimin insanları
yaşamlarını caddelerde yarıştırır.

Evleri yemek kokar, evleri sevgi kokar.
Çocuklar doluşur bahçelere
neşe, sevinç yayılır dalga dalga bu güzel atmosfere.

Sabahlarını severim bu kentin
öğlenlerini, akşamlarını
ömrümü severim, hem de çok çok severim.