Kentav Buhranları Şiiri - Yusuf Demirtaş

Uykusuz gecelerim oldu Kentav buhranlarımda
Şizofren sabahlarım oldu.
Ağlamaklı düşlerimin dudaklarında gecelerce,
Acıtmayan, korsan aşklarım oldu.

Tüm hasretlerimi darağacına gönderdiğim,
Hepsini hüzün ağlarında astığım oldu.
Ruhsuz sevişmelerimden uyanışım yabancı bir sabaha,
Saatlerce hıçkıra hıçkıra ağlayışlarım oldu.

Gözlerin oldu sabahlarda balköpüğü ısıtmayan bir güneş
Ruhumu sonsuz bozkırlara sığdıramadığım oldu.
Yalvarışlarım ve yıkıntılarımda geceler
Sesimi kendime bile duyuramadığım oldu.

Çekik ve soğuk bakışlardan kaçışlarım vardı geç saatlerde
Üşüdüğüm ve kalabalık içinde yalnızlıklarım oldu.
Gözyaşlarım dökülürken masama doğum gününde
Haram ve acı yudumlarım oldu.

Beyaz sokaklarda günah karası sarışınlar
Renkli bakışlarda şeytanla sohbetlerim oldu.
Boyalı dudaklarda ki desibeli yüksek kahkahalara inat
Saatlerce pervasız mülteci suskunluklarım oldu.

Bildik bir selama hasret zamanlarım oldu
Kentav buhranlarımda
Şizofren şarkılarda hayallerim
Ölümü bile en az senin kadar özlediğim oldu.
Ve hiçbir zaman yerine getiremeyeceğim yeminlerim.