yıkılmıs bir kaç hayat ustune
geçici saydam mutluluklar yaratıyorum
ben içinden cıkılmayacak bir hal alıyorum
biliyorum bazılarına mutlulukları erteletmek gerekiyor yasamak sakaya gelmiyor.yazdıgım yazılar istilada.işgal altında bütün paragraflarım.bir kadın tarafından tutsak bırakıldı hayatım.gecen aylara kadar paragraflar ve yazılarım ozgurdu bu aralar tutsak olduk ne yazık...eskiden boylemiydi yanımızdakine asık oluyorduk şimdi gozumuzu ıraklara diktik onlarla haz alıyoruz...ne garip...sanki bir pervane gibi fır donuyoruz yasamın ekseninde.yazık bize kendimizi zorla sevdiriyoruz.tuksak olmus ve esir dusmus kutuphane kamplarına kapatıyorum sana yazdıkları mı? içim el vermiyor suclanmayı.eskiden boylemiydi ben askı yasadıgım cografyada severdim şimdi baska bir ulkenin ve baska bir kıtanın surgunu...adımı yazıyorum bu sehre kimsenin haberi yokken gece gireceğim can alıcı yazdılarımın cografyasına ve diyeceğim ki paragraflarımı birde yazılarımın tutsaklıgını kaldır artık cunku benim adım kent surgunu...
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta