Ne kent sahiplendi beni ne de ben sevdim onu.
İnsanlarını görüyorum hep yabancı tavırlı
Tebessümler zoraki, günaydınlar kuru.
Göğü daha bir iğreti, güzel ıslatmıyor yağmuru
Asmış suratını güneşi.
Nehri durgun akıyor; bitirmiş tüm heyecanı.
Kirlenmiş yeşiliyle felç olmuş bir yanı.
Kuş sesini bastırmış motor sesi
Yükseklerinde kesilmiş nefesi
Lüks olmuş ağaç gölgesi.
Olmayınca çayırında çiçeği
Balkonları süslemiş kaynanadili.
Burada nasıl birikir ki anı?
Kalmamış ilişkiler fıtrattan duru.
Rakamlara bağlı vakitler tüketince insanı
Beyaz yalnızlıklara kalır sonu.
Mehmet Boz; Bursa- 02.05.2024
Mehmet BozKayıt Tarihi : 2.5.2024 13:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!