Şimdi sordu biri gene kent merkezinin yolunu bana
anlatmak güç oluyor bizim kentimizin orta noktası yok
benim kent merkezim akıcı ve sende bakar kendine
senin sesin güneşte kırmızı bakır
benim kent merkezim yok olucu ve gözünde bakar kendine
ne dünya umurumda ne de kentler ne de ölülerin
ve açların varlığını yadsıyan canlılar
benim günüm ölümümdür senin büyüyen yokluğunda.
[1984]
Thomas Boberg (d. 1960, Danimarka)
Danca’dan çeviren: İsmail Aksoy
Kayıt Tarihi : 12.11.2005 20:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!