Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
yalnızlığıma gülümsediğim,
acılarıma hayran kaldığım
ve yaralarla boğuştuğum
her aşkın sonunda,
kimliksiz yaşıyorum;
evden çok uzak,
uzakların birinde...
soğuk olan, karla kaplı sokaklar var şimdi
evlerin bacalarından düşen buzlar
şimdi ne var, ne yok diye,
soruyorum kendi kendime
yokların varlığıyla,
kavgalar başlamış
bitmez denilen sevdalar bitmiş
her ayrılık birer isyan köşesi
ve kederler durmuyor artık
bir de anneme duyduğum özlem...
...tşk sevgili Ulvi Koçu
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta