takma yüzlerle yaşıyor insanlar
yayılan kötülükler bu yüzden
unutuyoruz aldığımız dersleri
tekrarlanıp duruyor başımıza gelenler
bu kirli dünyada sloganlara tapıyorlar
içi boşaltılmış kelimeler duygular
anlamlı ne varsa komada
kurtulamadık
başkalarının aynalarına bakmaktan
boşluklarda kenetlenmeye yelteniyoruz
bu yüzden parçalandık tercihlerde
masum değiliz
modern kentlerde cinnetin enkazlarıyız
toplumsal derinlerde yaşanan dehşet
her birimiz demir kelebekleriz
dışımızdaki gözleri ezmekteyiz
mevsim güz kızarmış yaprak dolu bahçeler
salgın yeni günlerle yayılıyor
korku vahşeti her gün bizi yokluyor
ömrümüzün hazanı yanımızda dolaşıyor
hiçbir uykumuz rahat değil
hiçbir yağmur da ıslatmıyor
her gün bir yaprak düşüyor ömrümüzden
bir çığ gibi yuvarlanıyoruz dünyada
ne varsa gam keder gözyaşı acı
yakıyor bizi
ihanetler yüreklerimizi buruşturuyor.
mustafa kaya
23.10.2020 /çengelköy
Elazığlı Mustafa Kaya
Kayıt Tarihi : 24.10.2020 08:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!